Nowa ustawa regulująca prowizję pośrednika

Podział prowizji pośrednika

 

Od 23.12.2020 obowiązują nowe zasady dotyczące prowizji przy wielu sprzedażach nieruchomości. Ustawa została zaktualizowana w niemieckim kodeksie cywilnym (BGB) w zakresie podziału kosztów pośrednika przy pośrednictwie w sprzedaży mieszkań i domów jednorodzinnych (w tym z lokalem dodatkowym).

 

Zgodnie z ustawą nie jest już możliwe obciążenie całej prowizji kupującego, jeśli pośrednik został zatrudniony przez sprzedającego.

 

Podział kosztów pośrednika ma na celu odciążenie nabywców, zwłaszcza w miastach, gdzie ceny domów i mieszkań znacznie wzrosły w ostatnich latach. Nowa ustawa przewiduje, że sprzedający musi pokryć co najmniej połowę prowizji przy sprzedaży swojego mieszkania lub domu jednorodzinnego.

 

Jeżeli pośrednik działa na podstawie dwóch umów dla obu stron, może pobrać prowizję w równych częściach od obu stron. Jeśli pośrednik zgodził się działać bez wynagrodzenia dla jednej ze stron, nie może żądać żadnej prowizji od drugiej strony.

 

Jeśli tylko jedna strona zleca pośrednikowi, musi ona zapłacić prowizję. Umowy mające na celu przerzucenie kosztów na drugą stronę są ważne tylko wtedy, gdy przekazywane koszty nie przekraczają 50% całkowitej prowizji. Dodatkowo zleceniodawca pośrednika musi najpierw udowodnić, że zapłacił prowizję, zanim będzie mógł żądać udziału od drugiej strony.

 

Przepisy te dotyczą wyłącznie sprzedaży domów jednorodzinnych i mieszkań i obowiązują tylko wtedy, gdy nabywca działa jako konsument. Jeśli nabywca działa w ramach działalności gospodarczej, podział kosztów pośrednika może być ustalony inaczej. To, czy pośrednik jest przedsiębiorcą, nie ma znaczenia. Nawet pośrednicy działający w niewielkim zakresie podlegają nowym przepisom.

 

W przypadku budynków wielorodzinnych, nieruchomości komercyjnych i działek nadal obowiązuje zasada swobody umów w zakresie ustalania prowizji.

 

 

Prowizja przy wynajmie nieruch